Grandcamp-Maisy...of toch niet

Vandaag opgestaan en het regende, dat is een minpunt. Maar we laten ons niet kennen, we moeten voort en we kunnen wel tegen een drupje.
Het is 75 jaar geleden dat de geallieerden in Normandië geland zijn. Elk kustdorpje of stad heeft zijn eigen memorial, museum en herdenkingsplechtigheid. Overal aan de huizen, de winkels, de "Mairie" en over de straten hangen vlaggetjes van het Verenigd Koninkrijk, Canada en Amerika. Er zijn hier veel Engelssprekende toeristen en de mensen van de horeca doen hun best om Engels te spreken. We zijn overal welcome.
We hebben niet alle kustdorpjes hier bezocht want dat is telkens steil afdalen, dus ook steil klimmen.  Toen we pas getrouwd waren,vele jaren geleden dus, hebben we deze landingsroute al uitgebreid gedaan. Maar de caissons van Arromanches hebben we nog wel gezien.
Rond de middag in Bayeux aangekomen, eerst een hapje gaan eten. Binnen...de regen hield maar niet op. Dan onze kop even in de kerk gestoken, foto genomen, de tapijten niet gezien en weer verder.
Ondanks het weer ging het vlot vooruit. Na 72km in Grandcamp waar we gaan slapen, eerst een drankje hé dat hebben we verdiend. 200 meter verder het hotel Duguesclin met een mooie site op internet en een vermelding van Kees ( de auteur van ons boekje), stond A VENDRE. Wat nu...we kregen er de slappe lach van. Tja verder zeker, het is nog vroeg, we rijden naar Isigny. Dat kennen we van de boter en de oesters. 6km verder, 1 hotel gesloten tot 18h. en het was 17h. Dan maar tot Carentan, hotel gevonden. Afgeklokt op 93km. Paul zijn rug wordt alle dagen sterker!

Verstuurd vanaf mijn iPad